ابعاد فقهی "تلقیح مصنوعی و اجاره رحم" بررسی شد

به گزارش خبرنگار مهر، عضو هیئت علمی جامعه ‌المصطفی در این نشست که شامگاه دوشنبه در سالن شهید مطهری مجتمع آموزش عالی فقه جامعه المصطفی العالمیه برگزار شد، گفت: در دنیای کنونی، برخی از خانواده‌ها به داشتن فرزند علاقه ندارند یا بنا به قانون نمی‌توانند بچه‌دار شوند؛ برای نمونه، مبتلا به برخی بیماری‌های خطرناکی هستند که قانون اجازه فرزنددارشدن به آنان نمی‌دهد.

حجت‌الاسلام حبیبی‌تبار، افزود: به گروه‌های یادشده، خانواده‌های زیستی گفته می‌شود، ولی گروه دومی نیز وجود دارند که بدون فرزند نمی‌توانند زندگی کنند و تلاش خود را برای فرزند‌دار شدن نیکو به کار می‌گیرند.

وی افزود: در جوامع اسلامی، مردم برای فرزندداری و تربیت درست فرزند ارزش ویژه‌ای قائل‌اند، زیرا اسلام بر آن تأکید ورزیده‌ است.

استاد جامعه‌المصطفی به عقیم ‌بودن اشاره و بیان کرد: یکی از مواردی که موجب می‌شود که همسران موفق به بچه‌دار شدن نباشند، عقیم ‌بودن است. جوامع بشری تلاش کرده‌اند آن را کم‌اثر یا بی‌اثر کنند و راه‌های مختلفی برای بچه‌دار شدن همسران بیابند.

فقه اسلامی همسران را از عقیم ‌کردن اختیاری نهی می‌کند

وی عنوان کرد: بچه‌دار شدن همسران، حقی الهی است و همسران حق دارند بچه‌دار شوند. از سوی دیگر، فقه اسلامی همسران را از عقیم ‌کردن اختیاری نهی می‌کند تا حق همسر از بین نرود.

حجت‌الاسلام حبیبی‌تبار، با بیان این که اگر ناتوانی جسمی همسران، مادر‌زادی باشد، اختلاف فتاوای علما به وجود می‌آید، بیان کرد: ممکن است مرد ناتوان باشد، اسپرم تولید نکند تا باروری رخ دهد، اسپرم مرد ناقص باشد یا اسپرم‌ها نتوانند خارج شوند.

این محقق حوزه یادآوری کرد: فقهای اسلامی در نوع دوم، که مرد توان اسپرم‌سازی دارد، اشکالی وارد نمی‌کنند و تنها اموری مانند مقدمه بودن حرام را در نظر می‌گیرند، مانند لمس یا نظر اجنبی.

وی اضافه کرد: اگر حکم حرج یا اضطرار مطرح باشد، حرمت‌هایی که در مقدمة‌ ‌حرام بودن بیان شد نیز از بین می‌رود و حکم به حلیت داده می‌شود.

استاد جامعه‌المصطفی، با اشاره به ناتوانی مرد در اسپرم‌سازی، عنوان کرد: حال اگر مرد در تولید اسپرم ناتوان باشد، می‌توان اسپرم مرد اجنبی دیگری را با تخمک‌های زن مخلوط نمود تا در رحم زن جای گیرد.

دیدگاه مراجع معظم درباره استفاده از اسپرم مرد اجنبی

وی با اشاره به این که این موضوع در بین فقها اختلافی است، تأکید کرد: مراجعی مانند امام(ره) و آیات عظام خویی، گلپایگانی، مکارم شیرازی، فاضل لنکرانی و صافی گلپایگانی آن را حرام می‌دانند و از نظر شرعی جایز نمی‌شمرند، ولی رهبر معظم انقلاب اسلامی و آیات عظام بروجردی و یزدی جایز برمی‌شمرند.